Centraal-Azië | De Vijf 'Stannen' reis

U komt (meestal rond middernacht) aan in de Turkmeense hoofdstad Ashgabat. U wordt opgewacht door een vertegenwoordiger van de lokale agent en naar het geboekte hotel gebracht.  
 
Ashgabat is een uitgestrekte stad die u het beste kunt ervaren door een excursie met privévervoer en een gids bij te boeken. U bezoekt dan de talloze standbeelden, pleinen versierd met ontelbare fonteinen en rijdt en langs paleizen (de paleizen zelf kunnen niet bezocht worden) en imposante overheidsgebouwen. Met een beetje geluk komt u op een van de pleinen terecht in een bruiloftstoet en kunt u meedoen aan een fotosessie voor een gouden standbeeld van Turkmenbashi en u verbazen over de tapijtachtige sluiers waarin de bruiden gehuld gaan.  

Bezoek ook het tapijtmuseum met een prachtige collectie tapijten, waaronder de grootste ter wereld. Want Turkmenistan is ook een land van nomaden. die van oudsher schitterende tapijten maken. Kenmerkend zijn de dieprode kleuren. Tijdens een rondleiding door het museum leert u alles over de verschillende patronen, kleuren en weeftechnieken die gehandhaafd worden door de diverse stammen die in Turkmenistan leven. Of wat dacht u van een een bezoek aan de ‘Russische’ markt, een typische Centraal-Aziatische markt waar de dagelijkse boodschappen gehaald worden. U kunt er natuurlijk ook voor kiezen om de stadsexcursie bij te boeken. Dan bezoekt u samen met een gids de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. 

Een van de hoogtepunten van een bezoek aan Centraal-Azië, is struinen over de Tolkucha Bazaar van Ashgabat. Deze markt wordt een paar keer week gehouden en komt op zondag tot z'n hoogtepunt. Het is een waar paradijs voor fotografen, maar ook zonder camera kijkt u de ogen uit. Overal grijs bebaarde Turkmenen met bonte mutsen, stoere laarzen en lange jassen. Zeker op de veemarkt waant u zich eeuwen terug bij het aanschouwen van het kopen en verkopen van kamelen. Ook schapen, geiten, runderen en kippen worden verhandeld. Maar ook auto’s, bussen en vrachtwagens. Het meest kleurrijk is de enorme tapijtenbazaar. Hier vindt u vooral vrouwen in gebloemde jurken met felle hoofddoeken zittend op enorme stapels tapijten. Grote, kleine, goedkope, dure, antieke en fabriekstapijten, u vindt het er allemaal. Zelf een jas kopen, of een bontmuts, Turkmeense juwelen of sovjetattributen? Allemaal mogelijk. En natuurlijk ook een schier oneindige hoeveelheid aan groente, fruit, verse broden, zuivelproducten en goedkope textiel en producten uit China.

Door een vrij eentonig landschap rijdt u naar Mary, zo’n 350 kilometer. Onderweg kunt u een stop maken bij de overblijfselen van de eeuwenoude Anau moskee en het oude Zijderoute stadje Abiverd. Mary zelf is een slaperig stadje in de woestijn met enorme wit marmeren gebouwen zo typisch voor de Turkmeense steden. Het regionaal museum is erg de moeite waard. Mary is het toegangsoord voor een van de belangrijkste archeologische sites van Centraal-Azië; Merw. U kunt dit traject ook vliegen tegen een op te vragen toeslag.  

U begint de dag met het bezoek aan een van de legendarische steden van de oude Zijderoute: Merw. Een enorme oppervlakte aan oude ruines, met een paar uitspringende gebouwen. Een van de meest karakteristieke gebouwen is het Kyz Kala paleis, gebruikt van de 7e tot de 11e eeuw. Rondom het paleis grazen meestal dromedarissen. De stad werd gebouwd in de 6e eeuw voor Christus als onderdeel van het Aechemenidische rijk. Dat rijk werd verslagen in de 3e eeuw voor Christus door Alexander de Grote, hoewel het niet zeker is of hij zelf in Merw is geweest. Vervolgens werd de stad een van de belangrijkste centra in het rijk der Seleuciden, de Bactriërs, de Parthen en de Sassanieden. In de 11e eeuw leefde de stad op als oostelijke hoofdstad van het rijk der Seldjoeken en groeide zelfs uit tot een van de belangrijkste steden van de islamitische wereld. Maar uiteindelijk ging ook deze stad ten onder aan de destructieve kracht van Djenghiz Khan en zijn Mongoolse troepen. Sindsdien is de stad overgeleverd aan het woestijnzand. Het zal niet verbazen dat een stad met zo’n rijk verleden feitelijk bestaat uit vele steden, elk herinnerend aan een ander tijdperk. En een groot deel van het verleden ligt nog begraven onder de grond. Maar ook nu voelt u de historie zinderen door de woestijnhitte.  
 
U vervolgt uw reis verder naar Turkmenabad door de woestijn van Turkmenistan. Onderweg passeert u het natuurreservaat van Repetek. Bij Turkmenabad steekt u de Amu Darya over naar het grensplaatsje Farab. Na de grensformaliteiten staat de Oezbeekse chauffeur te wachten om u naar Buchara te brengen.  
Buchara (230.000 inwoners), gelegen aan de rand van de Kyzylkumwoestijn, is waarschijnlijk de stad die reizigers het meest zal aanspreken. De vele moskeeën en madrasah's evenaren misschien niet de pracht en praal van die in Samarkand, maar de sfeer die de oude stad, met haar nauwe straatjes, lemen huizen en blauwe koepels uitademt, zorgt ervoor dat men zich hier eeuwen terug kan wanen. Niet voor niks werd van 'Buchara al Sharif' ('de Nobele') gezegd dat het licht hier van beneden naar boven straalt, in plaats van andersom. Met haar vele moskeeën en madrasah's was dit de heiligste stad van Centraal-Azië. In de nauwe steegjes van de oude stad kunt u uren rondzwerven. Overal valt wel iets nieuws te ontdekken; naast de bekende bouwwerken zijn er nog tientallen naamloze overblijfselen van moskeeën, madrasah's en karavanserai's. Buchara is echter niet alleen een stad van bouwwerken, overal tussen de eeuwenoude monumenten wonen en werken mensen. Dit maakt het des te interessanter om uzelf te laten verdwalen in dit eeuwenoude labyrint.

Vandaag kunt u de hele dag op eigen gelegenheid en te voet de stad verkennen. Alle bezienswaardigheden liggen namelijk op loopafstand van elkaar. Bezoek het Samani mausoleum en de Chasma Ayub, de bron van Job. Een bezichting van de Ark, het eeuwenoude fort, mag zeker niet ontbreken. Wandel door de bazaar en bezoek de vele madrasahs. Het Poi Kalyan-ensemble is het religieuze hart van Buchara. De Kalyanmoskee stamt uit 1514 en is de op een na grootste van Centraal-Azië. De moskee heeft een oppervlak van 127 bij 78 meter en biedt plaats aan 12.000 gelovigen. Tegenover de moskee staat de Mir-i-Arab-madrasah, met twee opvallende turquoise koepels. Niet ver achter het Pol Kalyan-ensemble staan de Ulugh Bek-madrasah en de Abdul Aziz-madrasah. Een van de oudste gebouwen van Buchara is de 12e eeuwse Magok-i-Attari-moskee. Dit is een van de weinig overgebleven bouwwerken der Karakhanieden. De moskee is gebouwd op een plaats waar eerder een boeddhistische tempel, een zoroastrisch tempel en een door de Arabieren gebouwde moskee stond. Van het oorspronkelijke bouwwerk bestaan nu alleen de zuidpoort en de fundamenten nog, de rest stamt uit de 16e eeuw. Het centrum van de oude stad is de Lyab-i-hauz ('oever van het bassin'). In 1620 werd hier een u-vormig complex gebouwd, dat de inspiratie vormde voor het Registan in Samarkand. De madrasah is opvallend gedecoreerd met witte vogels. Binnenin bevinden zich nu souvenirwinkels en enkele werkplaatsen. Voor de madrasah staat het standbeeld van Khodja Nasruddin, een 13-e eeuwse Turkse soefi-heilige wiens met humor en optimisme doorspekte verhalen nog steeds gebruikt worden in kindervertellingen. Alle bouwwerken ten spijt, de Lyab-i-hauz moet u vooral bezoeken om niks te doen. Drink er thee inde chaikhana of ga op een bankje in de schaduw zitten en kijk hoe de bevolking de dag doorbrengt met spelletjes spelen en nieuwtjes uitwisselen. In de Lyab-i-hauz krijgt u het gevoel dat het leven hier al eeuwen op dezelfde manier doorgaat.

Vandaag kunt u de stad verder verkennen, maar u kunt ook een excursie maken naar een aantal bezienswaardigheden buiten Buchara; het oude zomerpaleis van de emir, het complex van Chor Bakr en het indrukwekkende soeficomplex van Naqhsbandi.

We travel not for trafficking alone
By hotter winds our fiery hearts are fanned for lust of knowing what should not be known
We make the golden journey to Samarkand
 
Per comfortabele trein reist u naar Samarkand; er zijn verschillende treinen per dag. We proberen zitplaatsen in de supersnelle Afrosiab –trein te reserveren. De monumentale bouwwerken van Samarkand (400.000 inwoners, waarvan een groot deel etnische Tadzjieken) zijn de meest tot de verbeelding sprekende overblijfselen van de Oezbeekse historie. Hier zijn de architectonische hoogtepunten uit het tijdperk der Timoerieden te bewonderen. Dit is een van de oudste cultuurcentra ter wereld en deze stad, wiens naam 'vruchtbare nederzetting' betekent, heeft altijd een rol van betekenis gespeeld in de geschiedenis van Centraal-Azië. Alexander de Grote en Djenghiz Khan stonden aan haar poorten en het was de hoofdstad van het rijk van Timoer Leng. De handel bracht Samarkand welvaart en de Zerafshan voorzag de stad van water, waardoor dit een van de aangenaamste steden van Centraal-Azië werd. Een stad die in de loop der eeuwen met haar schoonheid vele dichters, onder wie Oscar Wilde, Keats, Edgar Allen Poe, Hafez en Omar Khayyam, geïnspireerd heeft.

Samarkand is niet alleen de stad van schoonheid, romantiek en poëzie, het is ook een 'gewone sovjetstad'. Rond de monumentale gebouwen is een Russische stad verrezen, die veel van het romantische verleden heeft weggehaald. Maar wie over het Registan loopt of door de Sjah-i-Zinda vergeet al snel de stad om zich heen en laat zich wegvoeren door de schoonheid van eeuwenoude bouwwerken. Het beroemdste plein van Oezbekistan, en een van de mooiste ter wereld, is het Registan. Dit plein in het centrum van de stad wordt omgeven door drie madrasah's. Bezoek dit plein meerdere keren per dag en zie hoe het zonlicht elke keer een andere dimensie aan dit fabelachtige plein geeft. De Gur Emir is een van de meest monumentale gebouwen van het tijdperk der Timoerieden. In dit mausoleum ligt Timoer Leng zelf begraven. Bezoek ook zeker de bazaar en de ernaast gelegen Bibi Khanum moskee, een reusachtig bouwwerk. Op een heuvel aan de rand van het vroegere Afrasiab, ligt het complex van Sjah-i-Zinda, voorzien van het prachtigste mozaïekwerk dat Oezbekistan rijk is. Deze necropolis (dodenstad) bevat vele prachtige mausolea. 

Wandelend door deze necropolis ziet u de evolutie van de lokale architectuur van de 14e en 15e eeuw. Zijn de oudste gebouwen nog eenvoudige mausolea met één kamer onder een koepel en een voorportaal, de latere gebouwen kregen meerdere koepels en het portaal werd een steeds belangrijker onderdeel van het mausoleum, dat hiermee uitgroeide tot een voorbeeld van hoogstaande architectuur.

U reist van Samarkand naar de onlangs heropende grensovergang bij Jartepa om vervolgens door de Tadzjiekse chauffeur naar het stadje Penzhikent gebracht te worden. 

Net buiten Penzhikent vindt u ruïnes van de stad die in het Sogdische Rijk, ten tijde ook van de hoogtijdagen van de Zijderoute een van de belangrijkste steden was. Hier vindt u funderingen van huizen uit die tijd, een citadel met zoroastrische vuurtempels en de plaatselijke bazaar. In de 8e eeuw werd de stad verlaten na een inval van Arabieren. 

Breng ook een bezoek aan het  museum over de belangrijke Perzische dichter Abu Abdullah Rudaki, die hier geboren is.

U reist in enkele uren via een mooie tocht naar het bergmeer Iskander Kul; genoemd naar Alexander de Grote. Iskander is de Perzische benaming voor Alexander; kul betekent meer in het Turks. Iskanderkul is een van de mooiste gletsjer- en bergmeren in Centraal-Azië. Op een hoogte van 2195 meter ligt dit prachtige stukje natuur met turquoise water, dat in fel contrast staat met de omliggende grijze en rode rotsen van de Fann bergen. De omgeving van het meer is ruig en mooi en leent zich voor een wandeling en/of om te ontspannen.  

Er gaan veel legenden de ronde over dit meer, allen gerelateerd aan Alexander de Grote:

"Alexander's armies passed this way on their way to conquer Samarkand, and many stories and local legends from the cult of Alexander still cling to this place. According to one legend, Alexander is said to have pursued Spitamenes to this valley, where he destroyed a town, and ordered the construction of a dam across the river. As the waters rose behind the dam, the town was submerged and the lake was formed. Alexander threatened to break the dam and wash away the villages downstream unless Spitamenes was delivered to him. Spitamenes was betrayed that very night, but escaped into the Makshevat Gorge, where he took refuge in an inaccessible cave. Alexander laid siege to the band of rebels who refused to surrender and finally died of starvation. In a cleft in a rock face near Iskandarkul, there is a dessicated, partly-mummified corpse known as Khoja Ishok, which some local people maintain to be the corpse of Spitamenes."

"Other stories link the supernatural presence of Alexander's famous horse, Bucephalus, to the lake. One tale tells how Bucephalus became sick after drinking the ice cold water from the lake. Unable to wait, Alexander arranged for the horse to be cared for and moved on with his troops. Although the health of the horse improved, it refused to move from the lakeside. One morning, Bucephalus reared up, neighed and plunged forever into the depths of the lake. It is said that he had sensed the fate of his master, who was destined never to return home from India. Now, at full moon, his mane can be seen racing across the waters of the lake ... "

U laat het meer voor wat het is en reist verder naar de Tadzjiekse hoofdstad. Dushanbe, de hoofdstad van Tajikistan, is een kleine, aangename stad. Er hangt een typisch Centraal-Aziatische sfeer, zeker op de bazaar. Daar ziet u mannen met leren laarzen en lange jassen, vrouwen in gebloemde jurken en een eindeloze hoeveelheid producten. U kunt een bezoek brengen aan het Museum of National Antiques, waar u veel historische opgravingen vindt, met als hoogtepunt een liggende boeddha. Deze is de grootste van Centraal-Azië, na het vernietigen van de boeddha’s bij Bamiyan in Afghanistan door de Taliban. Maak een wandeltocht over de centrale Rudakhi boulevard en bezoek de Yakoub moskee, het grote standbeeld van Somoni en de daarbij gelegen landkaart van het Rijk der Samanieden.

Dushanbe, de hoofdstad van Tajikistan, is een kleine, aangename stad. Er hangt een typisch Centraal-Aziatische sfeer, zeker op de bazaar. Daar ziet u mannen met leren laarzen en lange jassen, vrouwen in gebloemde jurken en een eindeloze hoeveelheid producten. U kunt een bezoek brengen aan het Museum of National Antiques, waar u veel historische opgravingen vindt, met als hoogtepunt een liggende boeddha. Deze is de grootste van Centraal-Azië, na het vernietigen van de boeddha’s bij Bamiyan in Afghanistan door de Taliban. Maak een wandeltocht over de centrale Rudakhi boulevard en bezoek de Yakoub moskee, het grote standbeeld van Somoni en de daarbij gelegen landkaart van het Rijk der Samanieden. Liefhebbers kunnen op eigen gelegenheid een uitstapje naar Hissar, de overblijfselen van een 18e eeuws fort uit het tijdperk van het Emiraat van Buchara.

Een lange dag staat op het programma. U laat het vruchtbare, groene landschap van dit zuidelijk deel van Tajikistan achter u en komt al snel in de grensregio met Afghanistan. Na een uur of vier rijden komt u bij de stad Gulistan. Hier ziet u een fort staan, een reconstructie van het 4e-eeuwse fort van de stad Hulbuk, destijds een van de grootste van Centraal-Azie in het Samaniedenrijk. Na een lunchstop in de stad Kulob rijdt u een uurtje later de grens met de regio Gorno Badakshan in, waar we het grootste deel van deze reis zullen doorbrengen. Hier maakt de Tajiekse bevolking plaats voor de trotse inwoners van Gorno Badakshan, de Pamiri’s. U steekt de Khub a-Rabad pas (3200 meter) over en komt aan bij de Panjrivier (die u de komende dagen steeds zult volgen en de grensrivier is tussen Tajikistan en Afghanistan) en komt in een steeds ruiger, woester landschap terecht. Zoals voor de hele tocht zal gelden, is het moeilijk te voorspellen, hoe lang u erover doet. Alles hangt af van de conditie van de wegen, eventuele wagenpech, aantal vertragingen bij controles e.d. Uiteindelijk komt u aan in de grensplaats Kalaikhum. Nu bent u echt in de Pamirregio.

’s Ochtends kunt u ontbijten met uitzicht op Afghaanse dorpelingen die af en aan lopen naar de hangbrug die de twee landen verbindt. U blijft de Panj rivier volgen die zich door een ruig gebergte slingert. Onderweg ziet u wegroestende tanks, achtergelaten door het Sovjetleger op hun terugtocht uit Afghanistan. Pas ook op voor de borden ‘Mini’, dit zijn mijnenvelden! Gelukkig zijn er inmiddels teams bezig de mijnen op te ruimen, maar het zal nog wel jaren duren eer alle mijnen zijn opgeruimd. Onderweg passeert u diverse kleine fraai gelegen dorpjes. Eind van de middag komt u aan in Khorog, de hoofdstad van Gorno Badakshan. De architectonische herinneringen aan het sovjet-tijdperk worden langzamerhand vervangen door moderne gebouwen. Khorog is nu een leuk stadje met tal van winkeltjes en een fraai stadspark. Er is een kleine bazaar waar u wat inkopen kunt doen voor de volgende dagen. Hier is ook de laatste kans om te mailen en internetten voor u het Pamir gebergte in reist. Voor de chauffeurs is het een laatste mogelijkheid om benzine in te slaan.

Een tocht dwars over een bergketen met reusachtige vergezichten, langs met ijs bedekte meren, langs een eenzame militaire post, over de Kargushpas (4344 meter) brengt u in het oostelijk deel van de Pamir. Een compleet ander landschap. In deze woestenij woont bijna niemand, slechts enkele Kirgieze nomaden met kudden yaks. Overal ziet u spiegelende bergmeren, de een nog betoverender dan de ander. U overnacht in een heel eenvoudige homestay in het dorpje Bulunkul. U overnacht in een heel eenvoudige homestay in het dorpje Bulunkul. De barakken, wegroestende containers en andere overblijfselen uit het sovjettijdperk worden langzaam vervangen door stenen huisjes en betere voorzieningen. De omgeving is er adembenemend mooi; er kan een prachtige wandeling gemaakt worden bij de meren Bulunkul en Yashikul. Maar doe het rustig aan, u bent hier op grote hoogte, zo’n 3800 meter.

U rijdt verder over de Pamir Highway, een eindeloze streep asfalt door een verlaten woestenij. Onderweg enkele nederzettingen, kudden yaks en hier en daar een yurt. U reist naar Murghab, de grootste nederzetting in de omgeving. Wederom de bekende troosteloosheid van barakken, verrot beton en roestende containers. Maar ook een nieuwsgierige bevolking en een eerste blik op de bergreus Muztagh Ata, gelegen aan de Chinese kant van de Pamir. De werkloosheid is hier bijna 100%, een gevolg van het uiteenvallen van de Sovjet-Unie waarop de Russen, die voor het werk zorgden, bijna allemaal zijn vertrokken. U kunt de omgeving van Murghab verkennen middels een wandeling door het betoverende berglandschap. 

U rijdt verder over de Pamir Highway langzaam omhoog naar de Ak-Baitalpas, met 4655 meter het hoogste punt van onze reis. Dan begint een langzame afdaling naar het Karakulimeer, het grootste meer van het Pamirgebergte. Een reusachtig meer, zo hoog gelegen dat er geen leven mogelijk is. Een meer omringd door een eindeloze reeks bergpieken, waaronder Pik Lenin (7134 meter). Maar voor het zover is, passeert u een stenen barak, de Pamirski Post. Ooit een vooruitgeschoven post van het tsaristische rijk, nu een eenzame herinnering aan een vergeten tijdperk. De Pamir Highway volgt lange tijd de Chinese grens. Af en toe kunt u Chinese grenswachten zien lopen. Na het Karakulimeer moet u nog een pas over. Vlak voor deze Kyzyl Artpas (4282 meter) beginnen de Tajiekse douaneformaliteiten, die eeuwig kunnen duren. De dienstplichtige soldaten die op deze post gestationeerd zijn hebben weinig te doen en willen alle tijd nemen om de buitenlanders te controleren. Als u dit eenmaal achter zich heeft, rijdt u naar het hoogste punt van de pas en dan begint de afdaling naar Kirgizstan. Beneden dezelfde procedure met de Kirgieze douane en dan rijdt u de Pamir Alai vallei in. Vergeet niet naar achter te kijken voor een fabelachtige blik op het Pamirgebergte. U bevindt zich in een prachtige omgeving. Een groene vallei waar een rivier doorheen kronkelt. Aan de ene kant van de vallei het imposante Pamirgebergte met als uitsteker Pik Lenin, aan de andere kant de Pamir Alai bergketen. Bij helder weer heeft u uitzicht over het hele Pamirgebergte, adembenemend zoals de witte pieken afsteken tegen de blauwe lucht. Het dorpje Sary Tash is een typisch Kirgies dorpje met veel witte huisjes waar de dorpelingen wonen en waarvandaan ze hun akkertjes bewerken. Velen trekken ’s zomers naar hoger gelegen gebieden om hun yurts op te zetten en daar de kudden te laten grazen. 

U laat de Pamir Alaivallei achter zich en rijdt al snel over een bergpas over het Pamir Alaigebergte. Het zal opvallen dat het landschap veel groener is dan in Tajikistan en dat er veel meer nomaden met yurts staan. Wederom een mooie tocht door een berglandschap. Na de eerste pas rijdt u een tijd door valleien en rivierdalen, totdat u weer een pas over moet. Dan begint de afdaling naar Osh, de grootste stad sinds Dushanbe. U overnacht in een hotel en heeft met een beetje geluk voor het eerst weer een warme douche.  

Dit is de tweede stad van Kirgizstan en de grootste stad in de Ferganavallei. Er wonen zowel Oezbeken als Kirgiezen in de stad, de grens met Oezbekistan is dan ook vlakbij. Bezoek zeker de bazaar in Osh, een van de grootste van Centraal-Azië. Overal kraampjes, kopers en verkopers. Veel textiel, veel broden, vlees, groenten en fruit. Liefhebbers kunnen de heilige berg van Osh, de Suleiman Gora beklimmen. Dit is een plegrimsoord voor moslims, Mohammed zou hier ooit gebeden hebben. De meest beroemde pelgrim, die hier een kleine moskee (de Dom Babura) heeft gebouwd, was Babur, geboren in de Ferganavallei en stichter van de Indiase Moghuldynastie.

Vanaf nu begint de grote doorsteek door het centrale berglandschap van Kirgizstan. Per jeep of minibus vertrekt u richting Uzgen. Daar bezoekt u een complex van drie oude mausolea, een van de weinig historische bezienswaardigheden van Kirgizstan. Vervolgens rijdt u langzaam maar zeker de bergen in. Steeds verder laat u stedelijke nederzettingen (waaronder de stad Karakol) achter u, totdat u een pas oversteekt en het blauwe water van het Toktogulmeer ziet schitteren. U overnacht in een eenvoudig hotel in de Chickan vallei, iets achter het Toktogulmeer.

U vervolgt de tocht door de bergen. Wederom moet een hoge bergpas bedwongen worden. Ditmaal de 3184 meter hoge Ala Belpas. Eenmaal boven bent u op de Suusamyr hoogvlakte. ’s Zomers staan hier veel nomaden, niet alleen om hun schapen te houden, maar het is ook een populaire plek om te eten. Veel chauffeurs stoppen hier voor een maaltijd onderweg van Osh naar Bishkek. Een lange tocht brengt u uiteindelijk naar de Kirgiese hoofdstad Bishkek.

Bishkek is een aangename stad met veel parken, terrasjes en overal zicht op de besneeuwde toppen van het Tien Shan gebergte. Bezoek de grote Osh bazaar, een van de grootste markten van Centraal-Azie of enkele van de musea vol sovjetnostalgia. Het Lenin museum staat op het centrale plein waar tot voor kort Lenin zelf nog fier overeind stond. In het Frunze museum leert u meer over generaal Frunze, de Russische generaal die de stad voor de Russen veroverende en naar wie de stad lange tijd genoemd is geweest.

U reist van de ene hoofdstad van een voormalige Sovjet-republiek naar de voormalige hoofdstad van Kazachstan. Officieel is Nur-Sultan (voorheen Astana) nu namelijk de nieuwe hoofdstad, maar Almaty blijft het kloppende hart van het land. De stad is prachtig gelegen aan de rand van het Tien Shan gebergte. Het is een groene stad, met veel parken.

Tijdens een stadsexcursie kunt u kennismaken met Almaty. U bezoekt dan bijvoorbeeld het Panfilovtzev Park (gebouwd in 1975 om de 30-jarige overwinning van het Sovjet volk in de Grote Pattriotische Oorlog te herdenken (oftewel de overwinning op de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog)). Vlak staat de beroemdste kathedraal van het land, de Zenkov Kathedral. Ook een bezoek aan het Museum van muziekinstrumenten en de Centrale Moskee zijn interessant. Aan de rand van de stad, de bergen in, ligt de beroemde Medeo schaatsbaan, ooit de snelste baan ter wereld. Op 1733 meter gelegen is het nog steeds de hoogste schaatsbaan ter wereld. Combineer een lunch in een traditioneel Kazachs restaurant met een bezoek aan het Centraal Historisch Museum met zijn beroemde collectie aan Scytische gouden voorwerpen.

U verlaat Almaty en keert huiswaarts.