Oezbekistan Compleet rondreis

U komt aan in de hoofdstad van Oezbekistan. Na de douaneformaliteiten wordt u opgehaald van de luchthaven en naar het hotel gebracht.  
 
Tashkent is een stad waar het Sovjetverleden nog duidelijk zichtbaar is; groots opgezette pleinen en brede straten met veel enorme overheidsgebouwen, allemaal gebouwd na een verwoestende aardbeving in de jaren 60'. U kunt er diverse interessante musea bekijken en in de avond flaneren over het Mustakilik plein, de Sailgokh 'het Broadway van Tashkent' en het Amir Timur-plein met het standbeeld van deze leider op z'n paard. In het oude deel van de stad bevindt zich naast de Kukuldash madrassa, de Barak Khan madrassa en het Yubus Khan mausoleum ook de kleurrijke Chorsu bazaar. Onder de opvallende koepel kunt u hier dagelijks op zoek naar verse waar, goedlachse verkopers en mooie foto's.  

U kunt op eigen gelegenheid de stad verkennen, maar natuurlijk kunt u dit ook met een Engels sprekende gids doen tijdens een bij te boeken stadsexcursie.

Vanuit Tashkent reist u per trein naar Kokand in de Ferganavallei, het hart van Oezbekistan. Deze vallei heeft een oppervlakte van zo’n 22000km2 en is met ongeveer 7 miljoen inwoners het drukst bevolkte gebied van Oezbekistan. Ondanks dat de naam zo doet vermoeden is dit geen dal maar een uitgestrekte vlakte. De Ferganavallei wordt in de verte omgeven door de Tien Shan bergen in het noorden en de Pamir Alay in het zuiden. Dankzij de Naryn en Syr Darya rivieren is dit een van de vruchtbaarste gebieden in Oezbekistan en de ideale plek voor landbouw en veeteelt. Hier bevinden zich de vele katoenplantages waar Oezbekistan om bekend staat. Daarnaast vindt u er ook de vele moerbeibomen waar de zijderups haar eitjes legt. De Fergana vallei is beroemd om steden als Fergana, Margilan en Kokand, historische monumenten en architectuur.  
 
De stad Kokand, gelegen in het westelijke deel van de Fergana-vallei, is een van de oudste steden van Oezbekistan. De stad was een belangrijk handelscentrum aan de zijderoute en werd in de 13e-eeuw, zoals de meeste Centraal-Aziatische steden, verwoest door de Mongolen. De wereldfaam kwam naar de stad in de 18e-eeuw, toen het de hoofdstad werd van de rijkste en meest ontwikkelde Kokand Khanate. De Khanate bereikte zijn macht in de eerste helft van de negentiende eeuw, toen zijn grondgebied het grootste deel van het huidige Oezbekistan, een deel van Zuid-Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan en China omvatte. Het was een grote, machtige staat, welvarende handels- en religieus centrum. Alleen in Kokand waren er meer dan 300 moskeeën en tientallen madrassas. Eenmaal aangekomen in Kokand kunt u de stad bezoeken. Kokand is het religieuze centrum van de vallei en er bevinden zich hier dan ook verschillende moskeeën en madrassas. Ook bezoekt u in Kokand het paleis van de Khan.

Vanaf Kokand rijdt u naar Rishtan, op 50 km ten westen van Fergana. De dorpsbewoners staan bekend om hun aardewerk dat hier al zeker 800 jaar wordt geproduceerd. De unieke blauwe glazuur "ishkor" wordt met de hand geproduceerd uit natuurlijke mineralen en plantensoorten. De producten zijn gemaakt van een rode klei die alleen hier wordt gedolven. De technieken en geheimen werden generatie op generatie doorgegeven. De prachtige producten in de mooiste kleuren zijn te vinden op talrijke internationale tentoonstellingen en in musea over de hele wereld.  
 
De volgende stop is Fergana - een van de jongste steden in Oezbekistan. Het werd opgericht in 1876, nadat Kokand Khanate was opgenomen in het Russische rijk. Een nieuwe stad, genaamd New Margilan, werd gebouwd op een afstand van 12 kilometer van Margilan en werd het centrum van de regio Fergana. Het hoofdgebouw van de nieuwe stad werd een militair fort. Nieuwe straten werden er in een halve cirkel omheen gelegd. Het enorme park lag in het centrum van de stad. De eerste architectonische bezienswaardigheden van de stad waren het Governor's House (nu het theater), de House of Governor Assistant en de Military Assembly. In 1907 werd de stad omgedoopt tot Skobelev en in 1924 kreeg het de naam Fergana. Fergana is nu een belangrijk industrieel centrum. Ondanks dat er geen historische gebouwen te vinden zijn, is Fergana toch een hele mooie plek om te bezoeken. Dankzij de vele bomen en parken wordt Fergana ook wel de stad van de tuinen genoemd. Het stadje maakt een Russische indruk en heeft een levendige bazaar.

U rijdt naar Margilan, een van de oudste steden van Oezbekistan. Het is gelegen in de Ferganavallei op het kruispunt van oude handelsroutes. De stad was al in de oudheid bekend omdat het de beste zijde in Centraal-Azië maakte, in staat om in kwaliteit en schoonheid te concurreren met zijde uit China.  
 
In Margilan bevindt zich de grootste traditionele zijdefabriek van Oezbekistan, de Yodgorlik Silk Factory. In deze fabriek werken meet dan 2.000 werknemers en alles wordt op de traditionele manier geproduceerd, met een jaarlijkse productie van ongeveer 250.000m2 hoogwaardig zijde. Het produceert de beroemde Khan-atlas, met de hand geweven en geverfd volgens de oude technologie. Ook ziet u de beroemde ‘Suzanne’ borduurtechniek. U bezoekt de zijdefabriek en ziet hier het hele fabricageproces van rups tot sjaal.  
 
Vervolgens stapt u op de trein en rijdt u terug naar Tashkent.

Vandaag vliegt u naar een desolate uithoek van Oezbekistan: Nukus, de hoofdstad van de autonome regio Karakalpakstan. Hier woonden ooit de Karakalpakken (woestijnnomaden). Tegenwoordig is het vooral een treurige, maar daarnaast ook fascinerende, omgeving, getroffen door een van de grootste milieurampen ter wereld. U maakt na aankomst een excursie naar Moynak en het gebied van het Aralmeer. Dit immense meer is in enkele decennia bijna opgedroogd omdat in de Sovjetperiode er buitensporig veel water werd onttrokken aan de Amu Darya, de rivier die het Aralmeer voedt. Dit water was nodig voor de katoenteelt. Ooit leefde iedereen rondom het Aralmeer van de visvangst en was Moynak een belangrijke haven. Nu is het Aralmeer voor een groot deel opgedroogd en ligt Moynak in de woestijn, waar de scheepswrakken in het zand een treurige herinnering vormen aan vroegere tijden. Een van de belangrijkste bezienswaardigheden in Nukus is het Kunstmuseum - vernoemd naar I.V. Savitsky - dat meer dan 50.000 schilderijen en andere kunstwerken bevat die verbannen waren tijdens de Sovjetperiode. Dankzij de inspanningen van de Moskou-kunstenaar Igor Vitalievich Savitsky werd het Russische avant-garde- en post-avant-garde-erfgoed gered van totale vernietiging door de Sovjetmacht. Volgens kenners bezit dit museum een van de beste kunstcollecties ter wereld.

U reist vandaag door de woestijn met overblijfselen van het vroegere Chorasmië. Eeuwenoude (2500- 3000 jaar) forten als Toprak Kala en Ayaz Kala  herinneren aan een florerende tijd die hier ooit was. Khiva is de belangrijkste stad die is overgebleven van het vroegere Chorasmië, de oase die ontstond ten zuiden van het Aralmeer. Het is een van de oudste bewoonde oases van Centraal-Azië. De oude stad van Khiva is de meest intact gebleven van Oezbekistans beroemde steden. Niet zo verwonderlijk als u bedenkt dat de meeste bouwwerken pas uit de vorige eeuw stammen. Overal waar u kijkt wemelt het van de madrassas, mausolea, moskeeën en paleizen. Door haar geïsoleerdheid heeft Khiva een geheel eigen bouwstijl kunnen ontwikkelen. De mozaïeken zijn veelal blauwgroen en bedekt met opvallende bloem- en plantmotieven. De houtsnijkunst is hier tot grote hoogte gestegen, getuige de prachtige pilaren en plafonds.

Khiva bestaat uit twee stadsdelen, de oude stad, de Ichan Kala en de daaromheen liggende moderne stad Dichan Kala. Bijna alle bezienswaardigheden liggen in de Ichan Kala, die door een 2200-meter lange muur omringd wordt. De in de 17e-eeuw gebouwde stadsmuur is nog grotendeels intact en bestaat uit tientallen bastions en vier stadspoorten. De stadspoort waar de meeste toeristen door naar binnen komen is de Ata Darvaza (westpoort), gerestaureerd in de jaren vijftig. Andere poorten zijn de Bakcha Darvaza (noordpoort), waar vroeger de douane gevestigd was, de Tash Darvaza (zuidpoort uit 1830-40) en de Palvan Darvaza (oostpoort uit 1804), die de stad met de bazaar verbond. Vanaf de Palvan Darvaza werden de bevelen van de khan verkondigd en voor de poort werden openbare executies uitgevoerd. In de meeste bouwwerken bevinden zich musea met uiteenlopende collecties. Over het algemeen zijn de gebouwen echter interessanter dan de musea. Bezoek niet alleen de vele monumenten, maar loop ook eens door de woonwijken van de Ichan Kala, waar nog steeds mensen wonen. Noordelijk van de Ichan Kala ligt de levendige bazaar, een goede plek om te beseffen dat Khiva niet alleen uit gebouwen bestaat

U reist per transfer naar Buchara. Tijdens deze rit beseft u goed de geïsoleerdheid van de verschillende steden. U verlaat ook het historische Chorezm en rijdt het vroegere Emiraat van Buchara binnen. Buchara, gelegen aan de rand van de Kyzylkumwoestijn, is misschien wel de stad die men het meest zal aanspreken. De vele moskeeën en madrassas evenaren misschien niet de pracht en praal van die in Samarkand, maar de sfeer die de oude stad, met haar nauwe straatjes, lemen huizen en blauwe koepels uitademt, zorgt ervoor dat men zich hier eeuwen terug kan wanen. Niet voor niks werd van 'Buchara al Sharif' ('de Nobele') gezegd dat het licht hier van beneden naar boven straalt, in plaats van andersom. Met haar vele moskeeën en madrassas was dit de heiligste stad van Centraal-Azië. In de nauwe steegjes van de oude stad kunt u uren rondzwerven. Overal valt wel iets nieuws te ontdekken; naast de bekende bouwwerken zijn er nog tientallen naamloze overblijfselen van moskeeën, madrassas en karavanserais. Buchara is echter niet alleen een stad van bouwwerken, overal tussen de eeuwenoude monumenten wonen en werken mensen. Dit maakt het des te interessanter om uzelf te laten verdwalen in dit eeuwenoude labyrint.

Indien de schone te Shiraz mijn hart op haar hand hield, zou ik haar, om de moedervlek op haar wang, Samarkand en Buchara schenken.   

Vandaag kunt u de gehele dag op eigen gelegenheid de stad verkennen. In de stad liggen alle bezienswaardigheden op loopafstand van elkaar. Bezoek bijvoorbeeld het Samani mausoleum en de Chasma Ayub, de bron van Job. Een bezichtiging van de Ark, het eeuwenoude fort, mag zeker niet op het lijstje ontbreken. Wandel door de overdekte bazaar en bezoek de vele madrassas. Het Poi Kalyan-ensemble is het religieuze hart van Buchara. De Kalyan-moskee stamt uit 1514 en is de op een na grootste van Centraal-Azië. De moskee heeft een oppervlak van 127 bij 78 meter en biedt plaats aan 12.000 gelovigen. Tegenover de moskee staat de Mir-i-Arab-madrassa, met twee opvallende turquoise koepels. Niet ver achter het Pol Kalyan-ensemble staan de Ulugh Bek-madrassa en de Abdul Aziz-madrassa. Een van de oudste gebouwen van Buchara is de 12e-eeuwse Magok-i-Attari-moskee. Dit is een van de weinig overgebleven bouwwerken der Karakhanieden. De moskee is gebouwd op een plaats waar eerder een boeddhistische tempel, een zoroastrisch tempel en een door de Arabieren gebouwde moskee stond. Van het oorspronkelijke bouwwerk bestaan nu alleen de zuidpoort en de fundamenten nog, de rest stamt uit de 16e-eeuw. Het centrum van de oude stad is de Lyab-i-hauz ('oever van het bassin'). In 1620 werd hier een U-vormig complex gebouwd, dat de inspiratie vormde voor het Registan in Samarkand. De madrassa is opvallend gedecoreerd met witte vogels. Binnenin bevinden zich tegenwoordig souvenirwinkels en enkele werkplaatsen. Voor de madrassa staat het standbeeld van Khodja Nasruddin, een 13e-eeuwse Turkse soefi-heilige wiens met humor en optimisme doorspekte verhalen nog steeds gebruikt worden in kindervertellingen. De Lyab-i-hauz is ook de uitgelezen plek om eens even niks te doen. Drink er thee in de chaikhana of ga op een bankje in de schaduw zitten en kijk hoe de bevolking de dag doorbrengt met spelletjes spelen en nieuwtjes uitwisselen. In de Lyab-i-hauz krijgt u het gevoel dat het leven hier al eeuwen op dezelfde manier doorgaat.

Vandaag kunt u de stad verder verkennen, maar u kunt ook een excursie maken naar een aantal bezienswaardigheden buiten Buchara; het oude zomerpaleis van de emir, het complex van Chor Bakr en het indrukwekkende soeficomplex van Naqhsbandi.  
 
Het zomerpaleis van de laatste Emir van Buchara, bekend onder de poëtische naam Sitora-i Mokhi-Khossa, dateert uit het begin van de 20e-eeuw. Het ligt op het platteland, 4 km ten noorden van de stad. Emir Nasrullakhan bouwde hier in het begin van de 19e-eeuw het eerste zomerpaleis. Van dit eerste paleis is niets meer over. Zijn kleinzoon, Akhadkhan, bouwde echter een ander paleis op het terrein in het midden van de 19e-eeuw en handhaafde de naam Sitora-i Mokhi-Khossa. De toegangspoort staat nog steeds. Het derde zomerpaleis dat naast het tweede is gebouwd, combineert oosterse en Europese (vooral Russische) architecturale stijlen. Het werd gebouwd in opdracht van de laatste emir van Buchara, Said Alimkhan, en werd voltooid in 1917.  
 
Vijf kilometer ten westen van Buchara ligt de Chor-Bakr Necropolis, ook wel de stad van de doden genoemd. De eerste graven daar verschenen duizend jaar geleden, toen er een kleine nederzetting van derwisjen was. Maar het prachtige architecturale ensemble, nu bezocht door duizenden pelgrims, werd pas in de XVI eeuw gebouwd.  
 
Het herdenkingscomplex van Khoja Bakhouddin Naqshbandi is een van de belangrijkste islamitische heiligdommen. De grote theoloog van de XIV eeuw, oprichter van de Soefi Orde "Naqshbandia" werd begraven op 12 km van Buchara in zijn geboortedorp Kasri Orifon. Het hoofdgebouw van het complex is de khanqah. Voor de voorkant van de moskee bevindt zich de minaret en de kleine madrassa. Ten westen van dahma, op een aparte binnenplaats, is de grote necropolis, waar Naqshbandi begraven ligt. Graven van zijn moeder en zijn leraar - Said Mir Kulol, bevinden zich niet ver van zijn graf.  
 
Wij kunnen een excursie naar deze bezienswaardigheden voor u organiseren per auto met chauffeur / per auto met chauffeur en Engelstalige gids.

Vandaag gaat u buiten de gebaande paden in Oezbekistan. U reist opnieuw de woestijn in, nu richting het plaatsje Nurata. Na een uur wordt het plaatsje Vabkent bereikt, waar een fotostop gemaakt kan worden bij de Karahanid Minaret uit 1197. De volgende stop is in Gijduvan, van waar u via Navoi naar Nurata rijdt, zo'n 200 km van Bukhara. Hier bezoekt u o.a. de moskee van de broeders Khasan en Khusayn en het Meer van de 1000 Heilige Vissen. U vindt er ook de restanten van het fort dat Alexander de Grote heeft laten bouwen. In de omgeving kunt u een mooie wandeling maken. U reist daarna verder naar het Aydarkulmeer voor een unieke ervaring waar u overnacht in een yurt in de woestijn, nabij het meer. 

In de ochtend kunt u optioneel per kameel een rit rond het meer maken. Liefhebbers mogen een duik in het meer nemen. Daarna reist u verder naar Samarkand.
 
We travel not for trafficking alone
By hotter winds our fiery hearts are fanned for lust of knowing what should not be known
We make the golden journey to Samarkand
 
De monumentale bouwwerken van Samarkand behoren bij de meest tot de verbeelding sprekende overblijfselen van de Oezbeekse historie. Hier zijn de architectonische hoogtepunten uit het tijdperk der Timoerieden te bewonderen. Dit is een van de oudste cultuurcentra ter wereld en deze stad, wiens naam 'vruchtbare nederzetting' betekent, heeft altijd een rol van betekenis gespeeld in de geschiedenis van Centraal-Azië. Alexander de Grote en Djenghiz Khan stonden aan haar poorten en het was de hoofdstad van het rijk van Timoer Leng. De handel bracht Samarkand welvaart en de Zerafshan voorzag de stad van water, waardoor dit een van de meest aangename steden van Centraal-Azië werd. Een stad die in de loop der eeuwen met haar schoonheid vele dichters, onder wie Oscar Wilde, Keats, Edgar Allen Poe, Hafez en Omar Khayyam, geïnspireerd heeft.

Vandaag heeft u tijd om Samarkand verder te ontdekken. Bezoek bijvoorbeeld de bazaar en de ernaast gelegen Bibi Khanum moskee, een reusachtig bouwwerk. Op een heuvel aan de rand van het vroegere Afrasiab, ligt het complex van Sjah-i-Zinda, voorzien van het prachtigste mozaïekwerk dat Oezbekistan rijk is. Deze necropolis (dodenstad) bevat vele prachtige mausolea. Wandelend door deze necropolis ziet u de evolutie van de lokale architectuur van de 14e- en 15e-eeuw. Zijn de oudste gebouwen nog eenvoudige mausolea met één kamer onder een koepel en een voorportaal, de latere gebouwen kregen meerdere koepels en het portaal werd een steeds belangrijker onderdeel van het mausoleum, dat hiermee uitgroeide tot een voorbeeld van hoogstaande architectuur.

Afhankelijk van uw vluchttijden wordt u naar de luchthaven van Samarkand gebracht voor uw vlucht terug naar huis. Komt het beter uit om vanaf Tashent terug te vliegen dan neemt u op dag 14 ’s avonds de trein terug naar Tashkent.