Op reis door Oost-Turkije

Hoewel Turkije een van de populairste vakantiebestemmingen voor Nederlanders is, is het oosten van Turkije voor velen een onbekende bestemming. En dat terwijl juist daar de mooiste landschappen zijn, gecombineerd met overblijfselen uit de vele rijken en volkeren die hier hebben huisgehouden; de Seldjoeken, Ottomanen, Armenen, Georgiers, Perzen, Koerden, Grieken en Romeinen. Hoogste tijd om zelf eens op verkenning te gaan.

Wij kwamen aan per Dogu Express in Kars, gelegen in het uiterste oosten van Turkije.

De foto's van deze reis kunt u hier bekijken.

We slapen in een oud Russisch ziekenhuis aan de rand van Kars. Een mooi sfeervol, klassiek hotel dat herinnert aan de periode dat Kars een Russische stad was.
's Ochtends lopen we de stad in en zijn direct in het oude centrum. Het is een klein stadje dat goed te voet te verkennen is. Langs enkele hamams komen we bij het gerestaureerde centrum aan de voet van het imposante kasteel. Diverse moskeeen, maar ook een indrukwekkende Armeense kerk (een groot deel van Oost-Turkije maakte ooit deel uit van het Armeense Rijk). In de levendige straten verder veel oud-Russische gebouwen in de Baltische Stijl met pastelkleuren. We genieten van een goede Turkse maaltijd en gaan dan op weg naar Ani.

Op een uurtje rijden van Kars ligt Ani, op de (gesloten) grens met Armenie. Van verre zien we de imposante Mt. Aragats (de hoogste berg in Armenie) al liggen. Na een uur rijden door lege vlaktes komen we aan bij het UNESCO werelderfgoed van Ani, de oude hoofdstad van het Armeense Rijk. Het is imposanter dan verwacht, een enorm grote site waar je duidelijk kunt zien wat een enorme stad dit ooit geweest is, zo tussen de 10-12e eeuw.  Rondom de stad vele grotten en aan de overkant van de rivier zien we de Armeense vlag al wapperen. De relatie tussen Armenie en Turkije is uitermate gespannen, grenzen zitten dan ook potdicht. 

In Ani zelf bezoeken we de overblijfselen van Armeense kerken, Seldjoekse paleizen en moskeeen en oude badhuizen en woningen.

We zijn de enige bezoekers in deze imposante site, eigenlijk een absolute must voor iedereen die Turkije wilt bezoeken.
Onderweg naar Kars over de grote leegtes komen we een wolf tegen, om maar aan te geven hoe desolaat het hier is.

Waarschijnlijk de meest iconische foto die je zult tegen komen bij reizen over Oost-Turkije is die van het paleis van Ishak Pasha in Dogubeyazit. Niet voor niets onze volgende stop. Langs de grens met Armenie door een mooi landschap rijden we naar Dogubeyazit, de grensplaats met Iran. In 1995 was ik hier ook, een stoffig straatje en wat schimmige hotels en winkels. Nu toch al een heuse stad. De stad ligt aan de voet van Mt. Ararat en de omgeving is sowieso prachtig en nodigt uit tot lange wandeltochten. Boven de stad uit torent het paleis van Ishak Pasha, schitterend gelegen met op de achtergrond de besneeuwde pieken.

Via de imposante watervallen van Muradiye en mooie tocht door de bergen komen we aan bij het Van Meer. Een van de drie heilige meren uit het historische Armeense Rijk (naast Sevan in Armenie en Urumiye in Iran). We bezoeken het kasteel met schitterende vergezichten over het meer en de omringende bergen. De stad Van zelf is een opvallend grote stad. 

Verder naar Akhdamar, bereikbaar via een veerdienst (20 minuten varen en de bekendste plek in de omgeving. Op dit kleine eilandje vindt je een van de mooiste Armeense kerken. Schitterende reliefen aan de buitenkant en fresco's aan de binnenkant.

Aan het einde van het meer, bij Tatvan klimmen we omhoog naar de drieduizend meter hoge vulkaankrater van Nemrut Dag. We zitten opeens weer in een heel ander landschap. Door besneeuwde wegen klimmen we hoger en hoger tot we in de krater zijn. Hier zijn diverse meren (blauw en groen) en ook hier kan prachtig gewandeld worden).

We dalen weer af en lunchen in Bitlis, nooit van gehoord, staat in geen enkele reisgids, maar wat een leuk stadje. Meer theehuizen dan stoeptegels, overal worden we welkom geheten, oude moskeeen, hamams en een kasteel en een heerlijk restaurant met lamspiezen geroosterd in een diepe tandoori oven.

Klaar om verder te gaan naar het Turkse deel van Koerdistan, of het Koerdische deel van Turkije, zo u wilt.