Reisblog Seoraksan Nationaal Park, Zuid-Korea

Seoraksan wordt gezien als een van de mooiste Nationale Parken van Korea en door Koreanen zelf als ‘ één van de grootste wonderen van Korea’ beschouwd. Doordat het Nationale Park niet ver gelegen is van Seoul, bezoeken, naast internationale toeristen, vooral veel dagjesmensen (Koreanen) het park. Eenmaal aangekomen in het park, doemt er na vijf minuten wandelen een enorme Koreaanse toegangspoort uit het niets op. Rustig lopen we verder richting de poort en zien vol verbazing de enorme aantallen aan tourbussen. Komen al deze mensen écht voor hetzelfde Nationale Park? We besloten onze pas wat te versnellen om voor de groepen uit te lopen. Welkom in Seoraksan! 

Vooraf hadden wij al onderzoek gedaan naar de verschillende wandelroutes. In totaal zijn er zo’n 14 verschillende wandelroutes uitgezet die variëren in moeilijkheidsgraad. Wij hadden twee wandelingen uitgekozen: één wandeling met de moeilijkheidsgraad ‘advanced’ en één wandeling voor de kalme kuieraar.

In de ochtend hebben wij een wandeling naar de Ulsanbawi Rots gemaakt. Een wandeling van 3,8 kilometer, wij hebben er ongeveer 2 uur over gedaan. De wandeling begint met een vlak, aangelegd pad waarbij we verschillende tempels en kleine stoepa’s passeren. Na ongeveer 1 kilometer verandert het aangelegde pad in een rotsachtig pad en beginnen we al iets meer te stijgen. De rotspaden slingeren door de bossen gevuld met dennenbomen die in volle bloei staan en overal langs de kant van het wandelpad hebben wandelaars steenmannetjes gebouwd. In dit geval niet om de paden te markeren, maar puur ter decoratie. Onderweg komen we niet veel bezoekers tegen, ondanks de enorme aantallen die we bij de ingang hadden gespot. Gelukkig maar! De enige hikers die we tegenkomen zijn een handjevol, perfect voorbereide en goed uitgeruste Koreanen, die met backpack, supersonische wandelschoenen, kekke wandelbroeken, bodywarmers en nordic-walking stokken naar boven lopen. Sommige hebben zelfs bluetooth speakers bij zich en luisteren een ontspannend muziekje. Wat een hilarisch gezicht!  Wat ons al helemaal opvalt is dat de gemiddelde leeftijd van de wandelaars rond de 70 ligt! En dat terwijl de meeste jongeren met de kabelbaan naar boven gaan…  

Na zo’n 2 kilometer wandelen bereiken we het laatste rustpunt, de Heundeulbawi Rots. Dit enorme rotsblok balanceert op grotere stenen waarop verschillende Boeddhistische wijsheden gegrafeerd staan. Tevens is hier een grottempel te vinden waar een monnik zijn dagelijkse gebeden oproept. Dit geeft ons weer wat moed om door te gaan: vanaf hier wordt de wandeling namelijk pas echt heel zwaar. We lopen nog zo’n 800 meter stijl naar boven. Gelukkig wordt het ons makkelijker gemaakt doordat er vele trappen zijn aangelegd, maar na twee uur intensief wandelen zijn we blij dat we de top hebben bereikt! Eenmaal op de top zijn we onze inspanningen direct vergeten en genieten we van de waanzinnige uitzichten om ons heen. We kijken uit over een flink groot stuk van het groene park, met zijn steile rotswanden en in de verte kunnen we Sockho en zelfs Noord-Koreazien liggen! Terwijl wij wat uitrustten en een kleine snack nemen voordat we aan de tocht naar beneden beginnen, merken we dat het lunchtijd is. Een groepje mannen verzamelt zich in de schaduw onder een dennenboom, en hele lunchpakketjes met kimbap (sushi rollen), broodjes en Soju (Koreaanse rijstwijn) verschijnen uit de gevulde rugzakken. Geonbae! (Proost!)

Ruim 4 uur later zijn we terug bij de hoofdingang waar alle restaurantjes gevestigd zijn. Na een flinke lunch besluiten we om nog een wandeling te maken, dit keer een wat makkelijkere wandeling..

Mocht je de wandeling naar het Ulsanbawi Rock Uitzichtpunt niet zien zitten, dan kan je er ook voor kiezen om met een kabelbaan naar een ander uitzichtpunt naar boven te gaan. Een retourtje met de kabelbaan kost W8,000 (ong. Eur. 6,-). Verwacht wel lange wachttijden!

We eindigen de dag met een minder intense wandeling naar de watervallen van Yukdam en Biryeong. Dit is een wandeling van een uur en kan worden gedaan door iedereen met een basisconditie. Het eerste deel is op een vlakke weg en ziet eruit als een uitzicht door een dicht bos waar de mussen en eekhoorns voorbij vliegen en een wandeling maken. Het laatste deel van het pad is wat steiler, maar hier zijn trappen gelegd om de reis te vergemakkelijken. Om bij de laatste Biryeong-waterval te komen, passeer je een hangbrug van 70 meter die de rotsen overspant.

Ondanks het feit dat de watervallen niet erg indrukwekkend zijn, is de manier om er te komen zeker de moeite waard. Deze vallei-achtige omgeving is zeer gevarieerd en heeft een ander landschap dan de eerste wandeling, dus een must!

Zullen we ooit terugkomen? YES! Dit was misschien wel een van de meest diverse parken die we tot nu toe hebben bezocht. De natuur is fantastisch, de paden zijn goed onderhouden, de borden zijn duidelijk (en deels in het Engels), mensen laten geen afval achter en je loopt niet in één trein tegelijk. Er zijn nog 12 andere paden die we willen ontdekken ... Maar Korea wacht; Op naar onze volgende bestemming!

Benieuwd naar een korte foto-impressie? Bekijk dan ons fotoalbum van het Seoraksan National Park.