Reisverslag Dhofar, Oman

We komen aan op de verrassend moderne luchthaven van Salalah. Waar? Ja, Salalah. Nog weinigen in Nederland hebben er van gehoord. Er wordt ook nog weinig gereisd naar deze hoofdstad van de regio Dhofar in het zuiden van Oman.
En dat terwijl het een ideale bestemming is in de wintermaanden voor een korte (of langere) break. Heerlijk weer, graadje of 28, altijd zon, eindeloze stranden, goede hotels met zwembaden en volop mogelijkheden om het achterland te verkennen.
We zijn tenslotte in Dhofar, centrum van de legendarische wierookroute. Hier groeien de wierookbomen die Oman haar rijkdom brachten en waarvandaan handelskaravanen het hele Midden-Oosten doorkruisten om afnemers als de koningin van Sheba van wierook te voorzien. Wierook was meer waard dan goud in die dagen.
En in Dhofar begint de Rub-al Khali, het 'Lege Kwartier', een van de grootste woestijnen ter wereld, en de grootste zandwoestijn ter wereld. Nog amper doorkruist, niet voor niets nog steeds een van de laatste wildernissen die er bestaan.

Kortom; een heerlijke bestemming om naar toe te vliegen, voor avonturiers die de woestijn in willen, maar ook voor gezinnen met kinderen, want dit is een ideale familiebestemming.

Vanuit ons heerlijke hotel in Salalah ('s ochtends dolfijnen kunnen spotten vanaf het strand) maken we een dagexcursie naar de bergen. Want behalve strand en woestijn kun je hier ook nog de bergen in. We rijden via de kust, waarbij we onderweg de opgravingen van oude havens bezoeken. Hiervandaan voeren schepen met ladingen wierook naar India en Afrika.
In Taqah liggen vissers en vogels op het strand te wachten tot de scholen sardienen dichterbij komen. Het plaatsje staat bekend om z'n visvangst. Zodra grote scholen sardienen dichtbij de kust komen, varen de vissers uit en proberen grote zwermen vogels een visje mee te pikken.

We rijden weg van de kust naar het plateau van de Jebel Samhan. Dit is een natuurreservaat waar de zeldzame Arabische luipaard rondstruint. Die zullen we niet zien, wel vele kamelen en koeien die hier grazen. En in het dorre landschap staan een paar verdwaalde baobabbomen en staat de prachtige woestijnroos in bloei.

Eenmaal bovenop het plateau hebben we een prachtig vergezicht over de bergen en de kust.
's Zomers is alles hier groen, tijdens de kareef. Dat is de moesson die hier het hele landschap groen tovert. Vanuit het hele Arabische schiereiland komen mensen dan hier vakantie vieren. genieten van de verkoeling, het water en het groene landschap, allemaal uniek. Elders lopen de temperaturen op tot 55 graden.
Maar ook dit dorre landschap nu heeft z'n bekoring.

We dalen af naar Wadi Darbat, een van de bekendste 'wadi's van het land. Ook nu staat er water in de wadi. Kamelen grazen aan de oevers en lopen sloom door het water.

We maken een driedaagse tocht naar de Rub al Khali woestijn. De grootste zandwoestijn ter wereld met de hoogste zandduinen. Beginnend in Oman, grotendeels in Saoedi Arabië en een stukje in de Emiraten. Legendarisch gemaakt door het boek van Wilfred Thesiger die als een van de eerste westerlingen deze woestijn doorkruiste en samenleefde met de bedoeien.
De bedoeien leven nog steeds in stammenverband, maar nu in huizen beschikbaar gesteld door de overheid.

Onze eerste stop is de Wadi Dhuka, een van de plekken waar wierookbomen groeien. Er zijn meerdere plekken, allemaal leveren ze wierook in verschillende kwaliteit. De hars wordt van de boom geschraapt, men laat het hard worden en dan heb je wierook. De wierook die je overal in Oman ruikt.
We rijden door naar wat ooit de 'lost city' was. Eeuwenlang gingen er verhalen over een verloren stad in de woestijn, een centrum van de wierookhandel. Nu onder het zand verdwenen. Uiteindelijk werd in de jaren '70 deze stad gevonden m.b.v. satellietbeelden. Nu kun je de ruïnes van Ubar, aan de rand van de zandwoestijn bezoeken.

En dan rijden we de zandduinen in, bij Al Hasman zien we de eerste zandduinen. En zwarte kamelen. Deze zwarte kamelen komen alleen hier in het grensgebied van Oman, Yemen en Saoedie Arabië voor.
Onze landcruiser gaat het gevecht met de duinen aan, een heuse 'dune bashing' . Na flink wat enorme duinen op en af gereden te hebben, zoeken we een plek om onze tenten op te slaan.

En dan genieten we van het fabelachtige uitzicht. Zandduinen zover als de horizon strekt. Een ondergaande zon. Een landschap dat langzaam rood kleurt. En dan de stilte, een kampvuur en een eindeloze sterrenhemel. Een waanzinnige ervaring; overnachten in de Rub al Khali.

's Ochtends vroeg op om te genieten van de zonsopkomst over de zandduinen. Een wandelingetje maken, een ontbijtje in de woestijn. En dan breken we het kamp af. We rijden de zandduinen uit en komen in een dorre grindwoestijn terecht. Hier vinden we zoutkristallen op de grond. Off road rijden we over eeuwenoude tracks door de woestijn, af en toe een klein dorpje, tot we weer bij de bergen zijn. Over de bergen verder tot we de zee weer zien. En dan dalen we af, naar een van de mooiste stranden hier in het zuiden van Oman; Fayzayeh beach. Een paar kamelen struinen er rond, een enkele visser en verder overal mooie baaien met verlaten witte stranden.
Hier slaan we onze tenten op; heerlijk een eigen strand, kamperen in het wild. We zwemmen in het warme water, maken strandwandelingen en genieten weer van een zonsondergang en een eindeloze sterrenhemel.

Zoveel als er te genieten is qua natuur, zo weinig is er eigenlijk op cultureel gebied te vinden in Dhofar. De meeste stadjes bestaan uit een winkelcentrum en wat moderne woningblokken. Salalah is een moderne stad, zonder al teveel bezienswaardigheden. In Taqah staat een mooi kasteel, maar dat is het zo'n beetje. Op Mirbat na. Dit vervallen havenplaatsje zou een enorme attractie kunnen zijn. Eeuwenoude huizen, een oud fort, een rijk verleden, een mooie haven en een heerlijk strand. Maar de stad is vervallen, de huizen zijn in staat van ontbinding. Daardoor de nodige charme, maar wat zou het anders zijn als de huizen opgeknapt werden. Een boetiek hotel, een restaurant, een cafe. Het zou de trekpleister van Dhofar worden. Nu ligt het in al zijn charme te rusten in het rijke verleden van de wierookhandel.